宋士
宋士最新章节：
随后他将聚仙葫芦方下，带着古怪之一，下跪叩拜，开口说道：“葫芦葫芦，仙气出来…”
到底是谁狗胆？敢打他殷靖安的东西？
只见其双手猛然一挥，重水真轮立即乌光大作，从身后飞掠而起，急速旋转着朝老者呼啸砸去
至于盯着这个位置的庞大半仙群，他倒并不太担心，毕竟，无非竞争而已
阿九喜笑颜开，一脸的杂毛都张了开来，“李绩，有好些呢，阿九演给你看！”
这个男人立即脸色闪过一抹沉思，他英俊的脸上染上了一丝悲伤之色
或许是因为两人以前就认识，所以在聊天，说话的时候，会让人特别的放松，不会很拘谨
“方哥，你是在跟谁打电话啊？”苏颖纯见方锐言简意赅的打了个电话，忍不住有些好奇道
霍嫣然没想到宫夜霄会和她保持距离感，她抿唇一笑，“倒没什么事情，就是想请你吃顿午餐，有时间吗？”
一听这话，眼镜男“书生”就明白了
宋士解读：
suí hòu tā jiāng jù xiān hú lú fāng xià ， dài zhe gǔ guài zhī yī ， xià guì kòu bài ， kāi kǒu shuō dào ：“ hú lú hú lú ， xiān qì chū lái …”
dào dǐ shì shuí gǒu dǎn ？ gǎn dǎ tā yīn jìng ān de dōng xī ？
zhī jiàn qí shuāng shǒu měng rán yī huī ， zhòng shuǐ zhēn lún lì jí wū guāng dà zuò ， cóng shēn hòu fēi lüè ér qǐ ， jí sù xuán zhuǎn zhe cháo lǎo zhě hū xiào zá qù
zhì yú dīng zhe zhè gè wèi zhì de páng dà bàn xiān qún ， tā dào bìng bù tài dān xīn ， bì jìng ， wú fēi jìng zhēng ér yǐ
ā jiǔ xǐ xiào yán kāi ， yī liǎn de zá máo dōu zhāng le kāi lái ，“ lǐ jì ， yǒu hǎo xiē ne ， ā jiǔ yǎn gěi nǐ kàn ！”
zhè gè nán rén lì jí liǎn sè shǎn guò yī mǒ chén sī ， tā yīng jùn de liǎn shàng rǎn shàng le yī sī bēi shāng zhī sè
huò xǔ shì yīn wèi liǎng rén yǐ qián jiù rèn shí ， suǒ yǐ zài liáo tiān ， shuō huà de shí hòu ， huì ràng rén tè bié de fàng sōng ， bú huì hěn jū jǐn
“ fāng gē ， nǐ shì zài gēn shuí dǎ diàn huà a ？” sū yǐng chún jiàn fāng ruì yán jiǎn yì gāi de dǎ le gè diàn huà ， rěn bú zhù yǒu xiē hào qí dào
huò yān rán méi xiǎng dào gōng yè xiāo huì hé tā bǎo chí jù lí gǎn ， tā mǐn chún yī xiào ，“ dào méi shén me shì qíng ， jiù shì xiǎng qǐng nǐ chī dùn wǔ cān ， yǒu shí jiān ma ？”
yī tīng zhè huà ， yǎn jìng nán “ shū shēng ” jiù míng bái le
